Toprağa hoşgeldiniz...

Antigua’dan ayrılmadan önce ilk işim, yaklaşık bir ay önce bir haftasonu için uğradığım Earthlodge isimli hosteli yeniden ziyaret etmek oldu. Aslında küçücük bir kamp alanı burası; ama Antigua’nın bana göre en güzel manzarasına sahip. Uzaklaşmadan önce bir daha uğramadan edemedim. Şehre arabayla yalnızca yirmi dakika mesafede, volkanları ve manzarayı uzaktan, keyifle izleyebileceğiniz, sakin bir yer. İşletmecileri Drew ve Briana, henüz altıncı ayını doldurmamış oğulları Benjamin ile birlikte, tepede inşaa ettikleri küçük bir ağaç evde yaşıyorlar. Pansiyonun yanı sıra hemen arkadaki avokado tarlalarını da işletiyorlar. 

Burayı ilk ziyaret ettiğimde girişte birçok farklı dilde “hoşgeldiniz” yazan tabelaların arasında “Toprağa Hoşgeldiniz” yazısını okuyunca gözlerime inanamamıştım.  Tahmin edileceği gibi, burada Türkçe duymak ya da okumak enteresan bir şey. Öyle ki, geçenlerde tesadüfen çarşıda karşılaştığım Türklere can havliyle “merhaba” deyince, bana öyle bir şaşkınlıkla baktılar ki anlatamam. 15-20 kişilik bir grup, Maya piramitlerini ziyaret etmek için buraya gelmişler. Meksika’dan başlayıp, Belize’ye geçmiş, oradan da Guatemala’ya varmışlar. Onlar da burada yaşadığımı ve çalıştığımı duyunca öylesine şaşırdılar ki, birkaçı benimle fotoğraf bile çektirdi.

Earthlodge’da çalışan ve daha önce bir yıl İstanbul’da İngilizce öğretmenliği yapmış olan Emma ve Jonathan ile de az da olsa Türkiye hasretimi gideriyorum. Türk olduğumu öğrenince bana öyle bir ihtimam gösterdiler ki şımardım doğrusu... Bu arada İstanbul’da öğrenmiş oldukları tavlayı benimle oynayabilmek için birbirleriyle yarıştılar. Sonuç haliyle onlar için hezimet oldu, ben de çok eğlendim... 

Earthlodge’dan aşağıya, şehre doğru baktığınızda karşıda Fuego ve Acotenango volkanları çok net bir şekilde seçiliyor. Bazı geceler, hala aktif volkanlardan biri olan Fuego’nun küçük patlamalarını ve dalgalar halinde aşağı doğru akan lavları görebiliyorsunuz. Son ziyaretimde Fuego’da dört ayrı patlama oldu; bizler de gecenin zifiri karanlığını aydınlatan lavlara hayranlıkla bakıp sevinç çığlıkları attık. Sadece bu manzara için bile burada kalmaya değer...   

Earthlodge hakkında, yalnızca güzel manzarası, okuma/yazmaya elverişli sessiz ortamı ve sempatik çalışanları dolayısıyla değil, sahiplerinin komşu köydeki El Hato okuluna yaptıkları yardımlar dolayısıyla da yazmak istedim. Burada satılan içkilerin her birinden 1 quetzal kenara ayrılıp okula bağış olarak saklanıyor.  Las Manos de Christine isimli sivil toplum örgütü ile ortaklaşa çalışan Earthlodge, bazı haftasonları çocuklar yararına barbekü düzenleyip Corn Hole turnuvası da yapıyor. Toplanan para El Hato ilkokulundaki çocukların beslenmeleri ve ortaokula devam edebilmeleri için ailelerine bağışlanıyor. 

Burayı son ziyaretimde ben de Corn Hole turnuvasına katılma fırsatı buldum. İki kişiden oluşan her takım içi kum dolu torbaları birkaç metre uzaktaki metal tablanın ortasındaki deliğe sokmaya çalışıyorlar. İlk gördüğümde çok basit birşey gibi gelmişti ama, deneyince o kadar da kolay olmadığını anladım. Oynarken çok eğlendim ama ertesi gün hamlıktan kollarım ağrıdı.

Earthlodge’un sahibi Drew, eskiden profesyonel aşılık yapıp Kanada televizyonlarında yemek programları sunuyormuş. Bu nedenle yemek konusunda oldukça hassas. Antigua’da yediğim en güzel yemekleri burada tattığımı söylesem abartmış olmam. Buraya özel öyle güzel yemekler servis ediyorlar ki, sonunda yoğun istek üzerine bir Earthlodge yemek kitabı da hazırlamışlar. Kitabın satışları da yine El Hato okuluna gidecekmiş... Earthlodge’da tembellik yapmayı bırakıp artık seyahatlerimi planlamaya başlıyorum. İlk durağım Guatemala’nın içlerindeki Lanquin ve Semuc Champey olacak. Artık bavullarımı toplama zamanı...  
Earthlodge Antigua